Witam Państwa serdecznie. Imperialistyczna Rosja dzisiaj, to ogromny kraj o wielkim terytorium oraz najbogatszych w Świecie naturalnych surowców ziemnych i podziemnych. Jednak obywatele tego wielkiego i surowego kraju zawsze żyli w wielkiej biedzie. Pierwsze historyczne dowody o rosach i państwowości rosach pojawiły się na terytorium obecnego Kijowa na początku VIII wieku, później w Moskowii, obecnie Moskwa. Na dany czasy Europa i Polska były na wysokim poziomie politycznego i ekonomicznego rozwoju. Polanie obecnie Polacy ze stolicą Kraków w porównaniu z Kijowskimi Rossami się znajdowały na dużo wyższym etapie rozwoju kultury i ekonomii.Według jednej z legend zapisanej w VIII wieku nazwa miasta wywodzi się od imienia pierwszego Legendarnego bojownika księcia Kija. W 862 r. wybitni bojownicy z drużyny Ruryka, którzy się znajdowali w Nowogradzie Wielkim Askoldu i Diru opanowali Kijów i zjednoczyli dwa państwa waregów, a stolicą został Kijów. Dał to początek Rusi Kijowskiej. W 882 roku Legendarny bojownik Waregów Oleg Mądry przeniósł swoją siedzibę z Nowogrodu Wielkiego do Kijowa. Od tego momentu polityczna, kulturalna i ekonomiczna rola Kijowa i Rusi Kijowskiej znacznie wzrosła. Kijów i Kijowska Ruś zostaje bardzo mocnym strategicznym centrum walk o wpływy polityczne i ekonomiczne pomiędzy Wschodem i Zachodem. Chcę podkreślić, że czasami historycy i naukowcy nie odróżniają dokładnie Kijowskiej Rusi, obecnie Ukraina ze stolicą Kijów i Rusinów Moskowji obecnie Rosji ze stolicą Moskwa. Myślę, że to historyczny błąd. Poprawnie Obecna Ukraina powinna mieć swoją historyczną nazwę Kijowska Ruś, a Obecna Rosja Moskiewska Ruś.
Najstarsze zapisy o państwowości Moskowii pochodzą z 1147 roku, kiedy Jerzy Dolgoruki wydał rozkaz zbudowania na Wzgórzu Borowickim bardzo wysokiej i ogromnej drewnianej baszty w celach obronnych, która dala początek nazwy Kremlowi Moskiewskiemu. Drodzy czytelnicy tak się zaczyna wielka legenda o Moskowii i Wielkiej Rosji. Jednak na początku rozwoju tego dzikiego mocarstwa nie wszystko było tak szczęśliwe, bo te ogromne bezludne tereny kusiły agresywne potęgi tych czasów Mongołów i Tatarów od strony Wschodu, a ze strony Zachodu Germańskie i inne agresywne mocarstwa. Ze strony Wschodu największe zagrożenie dla Moskowii było ze strony Mongolskiego Chanatu. W 1182 roku Syn Chana i wielki bojownik Temudżynie został chanem Mongołów pod imieniem Czyngis-Chan. Imię to otrzymał po tatarskim wodzu Temudżine Ugu. Temudżyna sie urodził 1152-1153? sprawa w tym, że wiadomo, kiedy on dokładnie zmarł w 1227 roku, przeżywszy 72 lata, z tego wynika, że on się urodził prawdopodobnie w 1155 roku. Od młodego wieku Gzingis-Chan marzył o 3 rzeczach; zostać Chanem; mieć własną Ordę oraz o najeździe na Księstwa Rusinów. Jednak młody i zmotywowany Chan rozumiał, że nie jest do tego przygotowany, i że musi dużego się nauczyć. Pierwsza jego bitwa pod Dałan Bałdżit w 1182 r. z powodu braku doświadczenia w przygotowaniu do wałki, zdrady i zazdrości konkurentów do władzy, została przegrana. To wydarzenie dla młodego bojownika miało bardzo złe skutki. Wrogowie Czingis-Chana cały czas czekali na moment buntu i nie zadowolenia ludu. Niefortunna porażka pierwszej bitwy została bardzo wygodnym powodem dla zbuntowania ludzi i początku wojny domowej. Młody Dyktator nie był taki łatwy do pokonania, bo miał już doświadczenie w rządzeniu i w wojennych sprawach. Zdecydował się pokazać prawdziwe swoje nowe oblicze doświadczonego wodza i bezwzględnego dyktatora. On zdecydował okrutnym sposobem ukarać nie tylko głównych organizatorów i spiskowców buntów, ale i wszystkie ich rodziny i podejrzanych o udział w buncie. To miało wielkie wrażenie na potencjalnych przyszłych wrogach. Metody zastraszenia zmusiły ludność i bojowników do bezwzględnego posłuszeństwa. To dało dobre owoce, bo wszystkie następne bitwy i działania przyniosły podboje i zwycięstwa. I tak Wielki wódz i dyktator spełnił pierwsze dwa swoje marzenia. Został wielkim wodzem o którym śpiewano legendy, posiadał największą armię nieustraszonych bojowników, zajęte i podbite narody. Zostało do realizacji jedno jego marzenie podbicie skłóconych, nie przygotowanych do wojny Rusinów oraz zagarnięcie ich ogromnych terenów i bogactw naturalnych. To marzenie dla Dyktatora Czyngis-Chana było bardzo ważne, bo on wiedział, że to będzie największa sława dla niego i jego narodu w historii, a ekonomicznie wielki zysk dla siebie i obywateli Złotej Ordy. Zwycięska walka pod Kałką odbyła się 31.05.1223 roku. Ale do tej walki nieustraszony Dyktator wiele lat się przygotowywał. To była wielka inwestycja dla Mongołów, tatarów i innych uzależnionych od Ordy narodowości. Aby zmusić rusinów do konfliktów i zdrad miedzy sobą Dyktator ponownie wykorzystał sprawdzone metody zastraszania, podkupywania i zabijania. Po drodze do terenów rusinów i na terytorium rusinów Gzingis-Chan dał nakaz bojownikom zabijać wszystkich, którzy się nie poddadzą. To była przemyślana, prawdziwa gorąca i psychologiczna wojna. Książęta rusinów byli na tyle zastraszani i korumpowani, że zapomnieli o swoim narodzie i honorze własnym. W ten sposób droga do zwycięstwa była prawie na 50% przygotowana i wygrana. Do czasu głównej wałki z rusinami okrutny Dyktator podbił olbrzymie obszary i narody od granic Korei do brzegów Morza Kaspijskiego. Z tego powodu chcę podkreślić, że rusini będąc nieprzygotowani do walki pod Kałką ponieśli ogromne straty w ludziach oraz materialne. Co najmniej zostało zabitych 20 tys. ruskich żołnierzy oraz 10 z 18 książąt biorących udział w bitwie. Po zwycięstwie pod Kałką Wielki Dyktator rozkradł i opustoszył jeszcze zamożnych Krymczan i oddalił się na wschód.
Bitwa pod Kalką nie tylko była nie fortunną porażką ale i utratą godności nie zorganizowanych rusinów w ciągu prawie trzech stuleci. Od tego momentu Wielka Rosja przestała istnieć jako suwerenne państwo. A co najgorsze naród rosyjski został zakażony na zawsze azjatyckim dzikim wirusem.i agresywną mentalnością. Taka psychologiczna infekcja pozostała w genach wszystkich następnych przywódców Rosji oraz całego narodu. Dlatego polityka dzisiejszej Rosji i Prezydenta W.Putina jest kłamliwa, agresywna i niebezpieczna dla swojego narodu oraz dla całego Świata. Przywódca współczesnej Rosji W.Putin w swoich występach kłamliwie cały czas mówi o pokoju, a faktycznie Rosja 50 % swojego dochodu inwestuje w produkcję śmiercionośnego uzbrojenia. Dowodami tej polityki są agresywne działania wojenne Rosji w Mołdawii, Gruzji i na Ukrainie.
Najstarsze zapisy o państwowości Moskowii pochodzą z 1147 roku, kiedy Jerzy Dolgoruki wydał rozkaz zbudowania na Wzgórzu Borowickim bardzo wysokiej i ogromnej drewnianej baszty w celach obronnych, która dala początek nazwy Kremlowi Moskiewskiemu. Drodzy czytelnicy tak się zaczyna wielka legenda o Moskowii i Wielkiej Rosji. Jednak na początku rozwoju tego dzikiego mocarstwa nie wszystko było tak szczęśliwe, bo te ogromne bezludne tereny kusiły agresywne potęgi tych czasów Mongołów i Tatarów od strony Wschodu, a ze strony Zachodu Germańskie i inne agresywne mocarstwa. Ze strony Wschodu największe zagrożenie dla Moskowii było ze strony Mongolskiego Chanatu. W 1182 roku Syn Chana i wielki bojownik Temudżynie został chanem Mongołów pod imieniem Czyngis-Chan. Imię to otrzymał po tatarskim wodzu Temudżine Ugu. Temudżyna sie urodził 1152-1153? sprawa w tym, że wiadomo, kiedy on dokładnie zmarł w 1227 roku, przeżywszy 72 lata, z tego wynika, że on się urodził prawdopodobnie w 1155 roku. Od młodego wieku Gzingis-Chan marzył o 3 rzeczach; zostać Chanem; mieć własną Ordę oraz o najeździe na Księstwa Rusinów. Jednak młody i zmotywowany Chan rozumiał, że nie jest do tego przygotowany, i że musi dużego się nauczyć. Pierwsza jego bitwa pod Dałan Bałdżit w 1182 r. z powodu braku doświadczenia w przygotowaniu do wałki, zdrady i zazdrości konkurentów do władzy, została przegrana. To wydarzenie dla młodego bojownika miało bardzo złe skutki. Wrogowie Czingis-Chana cały czas czekali na moment buntu i nie zadowolenia ludu. Niefortunna porażka pierwszej bitwy została bardzo wygodnym powodem dla zbuntowania ludzi i początku wojny domowej. Młody Dyktator nie był taki łatwy do pokonania, bo miał już doświadczenie w rządzeniu i w wojennych sprawach. Zdecydował się pokazać prawdziwe swoje nowe oblicze doświadczonego wodza i bezwzględnego dyktatora. On zdecydował okrutnym sposobem ukarać nie tylko głównych organizatorów i spiskowców buntów, ale i wszystkie ich rodziny i podejrzanych o udział w buncie. To miało wielkie wrażenie na potencjalnych przyszłych wrogach. Metody zastraszenia zmusiły ludność i bojowników do bezwzględnego posłuszeństwa. To dało dobre owoce, bo wszystkie następne bitwy i działania przyniosły podboje i zwycięstwa. I tak Wielki wódz i dyktator spełnił pierwsze dwa swoje marzenia. Został wielkim wodzem o którym śpiewano legendy, posiadał największą armię nieustraszonych bojowników, zajęte i podbite narody. Zostało do realizacji jedno jego marzenie podbicie skłóconych, nie przygotowanych do wojny Rusinów oraz zagarnięcie ich ogromnych terenów i bogactw naturalnych. To marzenie dla Dyktatora Czyngis-Chana było bardzo ważne, bo on wiedział, że to będzie największa sława dla niego i jego narodu w historii, a ekonomicznie wielki zysk dla siebie i obywateli Złotej Ordy. Zwycięska walka pod Kałką odbyła się 31.05.1223 roku. Ale do tej walki nieustraszony Dyktator wiele lat się przygotowywał. To była wielka inwestycja dla Mongołów, tatarów i innych uzależnionych od Ordy narodowości. Aby zmusić rusinów do konfliktów i zdrad miedzy sobą Dyktator ponownie wykorzystał sprawdzone metody zastraszania, podkupywania i zabijania. Po drodze do terenów rusinów i na terytorium rusinów Gzingis-Chan dał nakaz bojownikom zabijać wszystkich, którzy się nie poddadzą. To była przemyślana, prawdziwa gorąca i psychologiczna wojna. Książęta rusinów byli na tyle zastraszani i korumpowani, że zapomnieli o swoim narodzie i honorze własnym. W ten sposób droga do zwycięstwa była prawie na 50% przygotowana i wygrana. Do czasu głównej wałki z rusinami okrutny Dyktator podbił olbrzymie obszary i narody od granic Korei do brzegów Morza Kaspijskiego. Z tego powodu chcę podkreślić, że rusini będąc nieprzygotowani do walki pod Kałką ponieśli ogromne straty w ludziach oraz materialne. Co najmniej zostało zabitych 20 tys. ruskich żołnierzy oraz 10 z 18 książąt biorących udział w bitwie. Po zwycięstwie pod Kałką Wielki Dyktator rozkradł i opustoszył jeszcze zamożnych Krymczan i oddalił się na wschód.
Bitwa pod Kalką nie tylko była nie fortunną porażką ale i utratą godności nie zorganizowanych rusinów w ciągu prawie trzech stuleci. Od tego momentu Wielka Rosja przestała istnieć jako suwerenne państwo. A co najgorsze naród rosyjski został zakażony na zawsze azjatyckim dzikim wirusem.i agresywną mentalnością. Taka psychologiczna infekcja pozostała w genach wszystkich następnych przywódców Rosji oraz całego narodu. Dlatego polityka dzisiejszej Rosji i Prezydenta W.Putina jest kłamliwa, agresywna i niebezpieczna dla swojego narodu oraz dla całego Świata. Przywódca współczesnej Rosji W.Putin w swoich występach kłamliwie cały czas mówi o pokoju, a faktycznie Rosja 50 % swojego dochodu inwestuje w produkcję śmiercionośnego uzbrojenia. Dowodami tej polityki są agresywne działania wojenne Rosji w Mołdawii, Gruzji i na Ukrainie.
Drodzy czytelnicy zapraszam do czytania mojego błoga i strony internetowej www.krolowapieknosci.pl.tl Dobranoc i kolorowych snów.
OdpowiedzUsuńJestem przekonany,że wina za to,że w II Wojnie Światowej zmarło ponad 50 ml ludi leży na sumieniu Imperialistycznej Rosji, Niemiec oraz Politycznych Elit Polski,Europy i USA,którzy nie zadziałali odpowiednie politycznie i ekonomicznie odpowiednimi metodami przeciw agresorów.Wielkie Brawa dla Polaków,którzy dostojnie wałczyli z okrutnymi agresorami Niemiec i Rosji.
OdpowiedzUsuń