COŚ O ROLI SPORTU I WYBITNYCH PIŁKARZACH XX i XXI STULECIA

                                                                             
         COŚ O ROLI SPORTU I WYBITNYCH PIŁKARZY XX i XXI STULECIA
         SOMETHING ABOUT THE OF SPORT AND OUT STANDING FOOTBALERS
                                         OT THE XX AND XXI ST CENTURIES
                                                                       

Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro

Lionel Andres Messi Cuccittini

                                                                             

                                                                           

                                                                           



                        COŚ O ROLI SPORTU I WYBITNYCH PIŁKARZACH XX i XXI STULECIA


Witam Państwa serdecznie. Jestem seniorem w dojrzałym wieku. Mam idealny sportowy profil i sylwetkę jak w wieku 20 lat. W powojennych czasach komunistycznego reżymu ZSRR XX stulecia sport tak samo jak i jazz był jednym ze sposobów aby poczuć się choć na trochę wolnym. Nie mieliśmy jako dzieci tego okresu chleba, zabawek i internetu dlatego sport był wielką frajdą adrenaliny, rozrywki i fizycznego rozwoju.W letnie czasy zbieraliśmy się wszystkie dzieciaki na ogromnym polu, gdzie ludzie z wioski kosili siano dla bydła dzieliliśmy się na drużyny piłkarskie, z jednej strony to były dzieci zamożnych żydów, a z drugiej strony reszta świata. Jak żydzi wygrywali to byli bici za to że są lepsi jak wygrywała resztka świata to tez ich bili jako przegranych. I to było moje pierwsze zetknięcie się ze sportem. Kiedy miałem 12 lat w naszym miasteczku pojawił się trener bokserski i ja jak wielki bojownik poprosiłem trenera o przyjęcie do klubu bokserskiego. Po pierwszym zajęciu zauważyłem, że trener ma bardzo dziwne metody trenowania. Jak coś z  jego poleceń było nie tak wykonane, to on od razu brutalnie nas dzieciaków karał, a metody kary były bardzo dziwne, Jak mój partner niedokładnie wykonał uderzenie lewą ręką i prawy prosty, trener podszedł do niego nastąpił mu z całej siły  ciężkim butem na stopę i zrobił mu krzywdę. I wtedy ja kreatywny dzieciak zrozumiałem, że boks nie jest takim dobrym sportem bo nie chciałem zostać takim człowiekiem jak trener. W związku z tym odszedłem od boksu choć bardzo  dobrze mi szło, byłem bardzo ruchliwy, kreatywny i miałem mocne ciosy lewą ręką i mocne uderzenie prawą. Zdecydowałem przenieść się do innej dyscypliny, konkretnie do walk dżudo, które też są zagrożeniem dla życia i wtedy zdecydowałem wrócić do tego co robiłem w wieku 6-7 czyli lat do piłki nożnej. Z mojego punktu widzenia piłka nożna to sport niezwykły, a wielki teatr sztuki walk,emocji i wielkiej radości, kiedy trafiasz w bramkę. Jak to poczujesz to wtedy będziesz zawszy zakochany w futbolu. Grałem w roli napastnika, na koszulce miałem numer 9. I tak grając w futbolu obroniłem maturę i 3 letnią szkołę zawodową na spawacza wyższej kategorii. Nadszedł czas i zostałem powołany do wojska Radzieckiego, gdzie trenowałem chętnych grać w piłkę nożną oraz walk dżudo. Po wojsku wstąpiłem na wydział prawa Uniwersytetu stolicy Mołdawii Kiszyniowie, gdzie też trenowałem i grałem w futbol. Następnie z powodu chęci do kontynuowania nauki wyjechałem do Odessy, gdzie pisałem pracę doktorską i w dalszym ciągu grałem w futbol. Teraz mam 74 lata i też gram w futbol z dzieciakami w naszym parku rozrywki dla utrzymania sylwetki i swojego wielkiego serca, które potrzebuje fizycznego wysiłku. Drodzy czytelnicy, a więc dość o mojej osobowości i przechodzimy do sportu i wielkiego teatru gwiazd pod nazwą futbol futbol. Na początku  coś na temat roli sportu w naszym życiu. Jestem przekonany, że sport się dzieli na zawodowy i amatorski uprawiany dla zdrowia. Jak ktoś ma wielkie talenty,zdrowie i marze zostać profesjonalistą w tej lub  innej dziedzinie i zarabiać na życie takim sposobem, to wtedy warto angażować się w maraton wielkiego sportu, gdzie na państwo czekają wielkie radości i wielkie problemy, a czasem utrata zdrowia. Z tego powodu zawodowy  sport jest dla ludzi z wielkim talentem i zdrowiem oraz  którzy mają wielką siłę latami trenować, żeby osiągnąć mistrzowskie nieludzkie rezultaty.Jak my zwykli ludzie 100 m.biegamy  14-15 sekund to geniusz w tej dziedzinie musi to zrobić mniej jak za 9,9 sekund, sport to wysiłek na granicy kosmicznych prędkości. I tak to działa we wszystkich rodzajach sportu. Z tego powodu nie radzę zwykłym ludziom,którzy nie mają talentu angażować się w wielki zawodowy sport. Tak samo jest i w futbolu. I dlatego, kiedy skończyłem Uniwersytet powiedziałem sobie, że dalej zajmuję się naukowymi sprawami, a sport zostawiam dla zdrowia. Jak rozumieć dla zdrowia. To oznacza, że codziennie rano wykonujesz dla zdrowia ćwiczenia (bieganie, różne ruchy rąk,ciała,nóg, szyi i inne). Takie zdrowotne stałe działania dają nam możliwość wzmacniać mięśnie, które trzymają nasz młody zdrowy i piękny profil. Mam 74 lata i codziennie biegam i ćwiczę 4-5 razy. I jestem przekonany,że dożyję do 100 lat w dobrej kondycji, a w sto lat chcę się ożenić, to nie żart a prawda, bo mam zamiar udowodnić,że człowiek ma ogromne możliwości od przyrody, których my nie wykorzystujemy, a odwrotnie cały czas szkodzimy sobie. Odczuwam, że to za dużo informacji o mojej osobie.Dlatego przechodzę do sportowców i piłkarskiego świata. Przed moimi oczami widzę wszystkie znane wam gwiazdy piłkarskie.Zaczniemy od wielkich mistrzów XX stulecia. Wśród nich Garrincza (Manuel Francisco do Santos) Pele, Eduard Striełcow, Diego Maradonna, David Beckhan, Boby Charlton, Kazimierz Deyna, Jusef Masopust, Michel Platini, Zinedine Zydan, Raul, Jochan Kruijff, Franz Beckenbauer, Karl-Heinz Rummenigge, Zbigniew Boniek, Eusebio oraz wielkich i lubianych naszych idolów XXI stulecia Andrij Szewczenko,Ronaldo, Messi, Sultan Ibragimow i obecny Polki geniusz Robert Lewandowski i inni. Zanim przejdę do osobowości 2 stuleci, chcę podkreślić kilka bardzo ważnych rzeczy. Czasami dziennikarze analizując wielkie obecne gwiazdy i pokolenia XX stulecia robią niezupełnie trafne porównania. Tak jak ogólnie porównać Pele i Messiego albo Ronaldo to wydaje się, że jakby Pele był lepszy bo miał więcej finezyjny drybling i uderzenia piłką. Z mojego punktu widzenia  takie porównanie jest niedokładne. Pamiętam dobrze jakie cuda na boisku robił Pele, Garrincha,Boby Charlton,Diego Maradonna, Eduard Strielcow i inne nasze ukochane gwiazdy ale futbol XXI stulecia jest zupełnie inny. Nie da się  porównać prędkości czasów Pele i innych z kosmicznymi prędkościami naszych czasów. Jak w czasach Pele za okres 2 razy po 45 m. piłkarz musiał biegać 10 km., to teraz 20 km. Na boisku wtedy piłkarz miał dużo przestrzeni dla ruchu i spokojnego podania piłki to teraz za sekundy piłka trafia do kilku piłkarzy., a uderzenia z karnych rzutów mają kosmiczne i prędkości i ogromną siłę. Teraz jest zupełnie inny futbol oparty na nowych prędkościach, koncepcji teoretycznej i wykorzystaniu cyfrowej technologi dla sędziów i trenerów. A więc zaczynamy opowieść o wielkich mistrzach tego pięknego teatru i kabaretu jakim jest futbol. Z mojego punktu widzenia w pierwszej i na początku drugiej połowy XX stulecia największymi gwiazdami byli ulubieńcy  Brazylii i świata Garrincha  i Pele. Pamiętam dobrze występny młodego i szalonego Garrincha, który miał wadę  jednej stop, ale w dryblingu był niepokonany. Jego osobowość w 50-ch latach była na ustach wszystkich fanów i kibiców tego teatralnego sportu jakim był i jest futbol. Ciekawe jest to, że on urodził się w 1933 roku w biednej i zdegradowanej rodzinie, gdzie codziennie ojciec pił alkohol i znęcał się nad rodziną. Z tego powodu mały Garrinha (Manuel Francisko dos Santos) był zawsze głodny i pobity  przez ojca, ale był wolny i jak  wszystkie dzieciaki w Brazylii grał w piłce nożną i zawsze był górą bo miał magiczny drybling i bardzo silne nogi. I tak Manuel Francisko dos Santos    pseudonim Garrincha, który oznacza dosłownie "Ptak Śpiewający" wyrastał grając w futbol i bez dobrego zachowania oraz wykształcenia i dużo wiedział o napojach alkoholowych i narkotykach. Jednak jego umiejętności futbolowe byly na tyle fachowe, oryginalne i sprytne, że zostały zauważone przez trenera jednego z piłkarskich klubów Rio de Janeiro i w 1950 roku został zaproszony na treningi wybitnego klubu piłkarskiego Brazylii Botafogo Rio de Janeiro, gdzie intensywnie trenował  i marzył, że przyjdzie dzień, kiedy zostanie przyjęty do kadry jak profesjonalista. Jego marzenia spełniło się w 1953 roku, kiedy został podpisany kontrakt na miejsce napastnika klubu Botafogo. I to był początek jego wielkiej kariery. W odróżnieniu od Garrincha Pele, który był o 7 lat młodszy miał idealny warunki dla rozwoju swojego talentu piłkarza bo od urodzenia był związany z piłką nożną.Jego ojciec, Jao Ramos de Nascimento był środkowym napastnikiem (CF), jednak doznał kontuzji i musiał zrezygnować z kariery, a rodzina została bez dochodów na życie i Pele mało chodził do szkoły, a dużo się bawił i grał w piłkę nożną z wielkim talentem i kreatywnością, widocznie wpływ miały geny rodzinne. Okazyjnie został zauważony byłym wybitnym piłkarzem Brazylii, Waldemarem de Brito, który s pierwszego spojrzenia ocenił jego wielkie talenty i uczynił go piłkarzem FC Santos, gdzie zadebiutował mają ledwo 15 lat w 1956 roku w meczu  przeciwko Corinthianas  Santo Andre. Mecz był wygrany z bardzo wielkim wynikiem 7-1, a Pele strzelił jedną bramkę, która była na tyle finezyjna, że zachwyciła wszystkich. Od tego dnia Pele został bohaterem i zdobył uznanie w całej Brazylii. Mając  17 lat Pele został powołany do reprezentacji Brazylii i w meczu rozegranym 7 lipca 1957 roku przeciwko Argentyny zdobył 1 gola. W tym samym roku poznał bardzo znanego już mistrza piłki nożnej Garrincha, który był starsze o 7 lat i już był legendą Brazylii. Znajomość z Garrincha pomogło mu dostać zaproszenie na mistrzostwa świata w 1958 roku w Szwecji, gdzie Pele zaistniał jako super gwiazda światowej klasy.W pierwszym meczu 8 czerwca 1958 Brazylia grała z Austrią, młody Pele celowo był zostawiony  na ławce rezerwowych jako czarny koń dla przeciwników. Feola wiedział, że meczu w Austrią Brazylii nic nie zagraża. I tak się stało bo Brazylia wygrała z wynikiem 3-0. Kreatywny i doświadczony Feola trzymał na ławce rezerwowych Pele do ćwierćfinału 19 czerwca 1958 kiedy Brazylia zagrała z Walią aby na spokojnie aklimatyzować Pele, i to opłaciło się bo Pele trafił jedną bramkę i Brazylia miała już miejsce w półfinale, gdzie miała zagrać z potęgą futbolową jaką była Francja. Mecz Francja i Brazylia odbył się 24 czerwca 1958 roku. I to był wielki dzień Brazylii i Pele. W tym meczu Brazylia zdeklasowała Francuzów  i wygrała mecz z wynikiem 5-2, Pele został królem tego meczu bo trafił trzy genialne bramki. Na następny dzień wszystkie gazety Świata opisywały triumf Brazylii i młodego  gwiazdora, czarodzieja piłki nożnej. I tak z pomocą genialnego Pele Brazylia dostała się do historycznego finału. Do wielkiego finału dostała się również Szwecja, która była gospodarzem tych mistrzostw. Finał odbył się w uroczystej atmosferze 29 czerwca 1958 roku o 15.00 godzinie.Chcę podkreślić, że do początku meczu nikt nie miał iluzji co do tego,kto wygra ten Światowy turniej. W tym historycznym  meczu Pele ponowie udowodnił, że jest Królem futbolu i strzelił 2 genialne bramki, a Brazylia wygrała ze Szwecją rezultatem 5-2. Zostaje mi dodać, że w tej historycznej walce na boisku były historyczne osobowości  Brazylii: Pele, Glimar-D.Santos, N.Santos, Zito, Bellini, Orlando, Garrincha, Didi,Vava i Zagallo,  W nagrodę za występ Pele uzyskał światową sławę, dodatkowo  otrzymał  od władz stolicy Szwecji Sztokholmu  nowy samochód VOLVO i gorące pozdrowienia i uznanie od wszystkich ludzi na Świecie i swojego starszego przyjaciela Garrincha. I tak Brazylia została mekką światowego futbolu. Ranking gwiazd Brazylii i ich cena na rynku była największa. W tym była wielka zasługa Pele i Garrincha. Proszę Państwa bardzo pragnę oddać hołd i innym wybitnym gwiazdom piłkarskim XX stulecia. Bardzo mało ludzie wiedzą o takiej wybitnej osobowości jak Eduard Anatoljewicz Strielcow z wielkiego imperialistycznego mocarstwa ZSRR. Ten militarny i agresywny ustrój konkurował z wielkimi ekonomicznymi potęgami nie tylko militarnym zastraszaniem, a i w dziedzinie sportu, który dla tego mocarstwa był nie tylko sportem a i polityką. Z tego powodu ZSRR ponosił bardzo wysokie koszty na działania sportowe. Dla tego futbol dla władz tego ustroju był wielką polityką. Eduard Strielcow jako bardzo wybitny piłkarz był pod wielką polityczną presją. Eduard Strielcow to piłkarz czasów wielkiego Pele i Garrincha. Urodził się 21 lipca 1937 roku był młodszy od Garrincha o 4 lata i starszy od Pele o 3 lata. On był na tyle utalentowany od Boga i natury, że był zwany i szanowany jak Pele. Bardzo dobrze pamiętam te czasy kiedy grał, był bardzo wysoki, miał drybling Garrincha, a uderzenie prawą nogą było jak strzał z armaty. Na boisku zawsze znajdował się w centrum i ruszał się bardzo powoli ale jak tylko widział, że piłka leci w jego stronę był szybki jak rakieta. Kiedy dostawał piłkę to już bramka była gwarantowana bo był nie tylko wysokim, a i miał dużą wagę. Nikt nie mógł zatrzymać tego rosyjskiego czołgu. Ten Genialny napastnik był piłkarzem Moskiewskiego klubu Torpedo. Strielcow został bohaterem  Igrzysk Olimpijskich w Melbourne 1956 roku. Potem jak został uznany za jednego z najwybitniejszych piłkarzy świata militarne władze ZSRR, które miały monopol na polityczne i ekonomiczne działania zdecydowali, że Strielcow musi się występować nie w swoim rodzinnym klubie Torpedo, a w wojskowym klubie CSKA. Strielcow kategorycznie odmówił bo był prawdziwym patriotą  swojego klubu Torpedo. Za to,że odmówił był bardzo surowo ukarany bo  w 1958 roku został wyrzucony z reprezentacji Związku Radzieckiego, która miała wyjechać na Mistrzostwa Świata do Szwecji.Władze Radzieckie aby pokazać swoją siłę postanowiły go ukarać i spreparowały proces o gwałt. Po kłamliwym oskarżeniu został skazany na 12 lat lagru. Przedterminowo zwolniony w 1963 roku powrócił do sportu.W 1965 roku poprowadził swój rodzinny klub Torpedo  Moskwa do mistrzostwa ZSRR. W reprezentacji Związku Radzieckiego rozegrał 38 meczów i zdobył 25 goli. Zmarł 22 lipca 1990 roku od ciężkich chorób, które byli skutkiem okrucieństwa łagru Radzieckiego. Przed Mistrzostwem Świata w piłce nożnej w  2018 obywatele Rosji za zebrane środki finansowe  zbudowali monument na cześć wielkiego piłkarza i patrioty swojego kraju i klubu Torpedo Eduarda Anatoljewicza Strielcowa. Pomnik znajduje się przed bramą stadionu  Lużniki w Moskwie i   przedstawia nam  dziarsko idącego ogromnego  piłkarza trzymającego pod pachą piłkę , a na koszulce ma literkę T symbol swojego jedynego klubu Torpedo Moskwa. Takim sposobem okrutna władza dyktatora W.Putina chce zagłuszyć wyrzuty sumienia za wszystkie  krzywdy komunistycznego reżymu pod nazwą Związek Radziecki i Imperialistyczna Rosja. I tak od wybitnych gwiazd pokolenia XX stulecia  powoli świat zbliżał się do początku XXI stulecia i do nowej ery technologicznego procesu-cyfrowej technologii. Jednak na końcu XX stulecia świat zdążył urodzić dużo wybitnych osobowości. Jednym z nich był bardzo przystojny i utalentowany Andrij Szewczenko. Zwykły chłopak, który urodził się w biednej wiosce 29 września 1976 roku. Ojciec pracował w kołchozie i rodzina cały czas miała wielkie problemy materialne. I wtedy kreatywny ojciec Andrija zdecydował, że trzeba wyjechać do Kijowa, gdzie miał przyjaciela. Kijów na te radzieckie czasy był bardzo prestiżowym i bogatym miastem. Młody przystojny chłopak chodził do szkoły, gdzie był bardzo lubiany i szanowany z powodu, że dobrze grał w piłkę nożną, a dziewczynki z jego klasy i starszych klas były zachwycone nie tylko jego grą w piłkę, ale i tym,że był wysoki,grzeczny i bardzo przystojny. Gdy osiągnął wiek w 9 lat został zauważony przez jednego z menedżerów piłkarskich klubów światowej sławy Dynamo  Kijów Ołeksandra  Szpakowa, który zaprosił go na spotkanie z trenerem talentów piłkarskiego klubu Dynamo Kijów. Andrij był bardzo radosny, że został zaproszony do klubu o którym zawsze marzył. Jednak ojciec Andrija miał inne zdanie, on uważał, że fach wojskowy i kariera oficera będzie  jemu więcej korzystna i potrzebna. Z tego powodu między ojcem i Andrijem była awantura domowa, ale zwyciężył bardzo ambitny Andrij, który na następny dzień po wielkie awanturze poszedł na pierwsze  spotkanie z klubem Dynamo. Jego talent rozwinął się tak błyskawicznie, że w wieku 16 lat został włączony do pierwszej drużyny Dynamo Kijów, gdzie w tym czasie grały wielkie światowe gwiazdy jak Walery Łobanowski, Ołeh Błochin, Igor Biełanow,Władimir Bessonow, Aleksandr Zawarow, Leonid Burjak i inni. W wieku 18 lat zagrał w dorosłej reprezentacji Ukrainy. Jego gra była na tyle artystyczna i skuteczna, że o nim od razu głośno zaczęli  mówić nie tylko na Ukrainie, ale i w Europie po tym jak w meczu Ligi Mistrzów F C Barcelona - Dynamo Kijów, rozgrywanego na Camp-Nou, kiedy A.Szewczenko strzelił klasycznego hat-tricka, a Dynamo wygrało z ogromną przewagą 4-0. Na następny dzień wszystkie gazety świata pisali o nowym geniusze futboli, porównując go z Pele. Do klubu Dynamo Kijów i A.Szewczenko zgłosiły się o transfer takie potęgi futbolowe jak Manchester United,A.C.Milan, A.C.Parma, Real Madryd, F.C.Barcelona i inne. A.C. Milan zaproponowało  za młodego gwiazdora 35 mln. dolarów. Jednak zazdrośni Ukraińcy z klubu Dynamo Kijów  odmówili transferu. A.Szewczenko w nagrodę od klubu otrzymał  wielką willę pod Kijowem, mercedesa, oraz umowę na 100 tys.dolarów rocznie. Jednak F.C. Milan za rok osiągnął swój cel i A.Szewczenko został królem strzelców tego bardzo bogatego i potężnego piłkarskiego  klubu. I tak utalentowany A.Szewczenko został piłkarzem i ikoną jednego z grandów futbolu świata A.C.Milan. Już w pierwszym sezonie  z 24 golami został królem strzelców F.C Milana i Serii A. Upragniony puchar Ligi Mistrzów  A.Szewczenko zdobył  w sezonie 2002-2003, kiedy A.C.Milan pokonał "Czarną Damę" Juwentus F.C., a A.Szewczenko wykorzystał decydującego  karnego.Za czasów swojej kariery we Włoszek i całej  Europie A.Szewczenko osiągnął wielkie sukcesy i wielkie sławę. W 2004 roku został uhonorowany   Złotą piłką. Za lata gry we Włoszech w F.C. Milan zdobył 175 bramek. Jest szóstym najlepszym strzelcem w historii Ligi Mistrzów (56) bramek. I tak zwykły chłopak z Ukrainy A.Szewczenko został idolem kibiców we Włoszech i całej Europie. W nagrodę zarobił dużo mln.euro, ożenił się z piękną kobietą, ma dzieci i zdobył wielką sławę. Mając to wszystko w 2009 roku zdecydował, że czas wracać do ukochanego Kijowa i rodzinnego klubu Dynamo Kijów, któremu zawdzięcza  wszystko. W Kijowie na niego czekały miliony fanów, obsługa jego luksusowej posiadłości pod Kijowem i miejsce napastnika Dynamo Kijów. Zdążył zagrać na Mistrzostwach Europy w 2012 roku, gdzie brał udział w  meczu i zdobył dla reprezentacji Ukrainy  bramkę. Jednak po słabym występie Ukrainy na Mistrzostwach  Europy 2016 roku Federacja Futbolu Ukrainy po analizie działania  poprzedniego selekcjonera Kadry Ołeha  Błochina zdecydowała zwolnić  go, a na jego miejsce zatrudnić patriotę Ukrainy i wielkiego mistrza A.Szewczenko. I to była trafiona decyzja bo A.Szewczenko po zakończeniu kariery futbolowej dużo się uczył i pracował z wybitnymi selekcjonerami Europy i Świata, a dodatkowo miał własne  doświadczenia jak działa nowoczesny europejski futbol. Legendarny piłkarz miał za zadanie od Federacji Futbolu Ukrainy w krótkim okresie postawić na nogi narodową kadrę aby się zakwalifikować na mistrzostwa Europy 2020. Nowy trener reprezentacji od pierwszego dnia otrzymał wsparcie ze strony władz i mediów   wielkie zaufanie oraz  szacunek ze strony piłkarzy. Dodatkowo kreatywny A.Szewczenko podpisał kontrakt i dołączył do kadry kilku wybitnych europejskich asystentów, wśród których odnotować warto  ex-trenera A.C.Milanu Mauro Tasottiego oraz  Hiszpana Raula Riancho. To i inne kreatywne działania A. Szewczenko miały błyskawiczne rezultaty, bo Ukraina bez żadnych trudów przeszła eliminacje i zakwalifikowała się do Mistrzostw Europy 2020 w grupie C, gdzie ma bardzo solidnych i groźnych przeciwników takich jak Holandia, Austria i i inne. Pierwszy mecz Ukraina gra 14 czerwca 2020 roku  z Holandią. Dzisiaj 11 styczeń 2020 roku do początku tego wielkiego teatru i baletu europejskich futbolowych gwiazd zostało 6 miesięcy, poczekamy zobaczymy jak nasz bohater w roli trenera przejdzie ten poważny sprawdzian. I tak w życie wszedł XXI wiek,który razem z nową technologiczną cyfrową erą zmienił sport oraz kochany i lubiany przez nas futbol. Pamiętam dobrze 50-e lata, kiedy były  stadiony jednopiętrowe, niewygodne i szare, ale było dużo piwa i emocji,a kiedy  gwiazdy tych czasów zbliżały się do bramki wszyscy wstrzymywali  oddech, wstawali z miejsc i czekali na cud teatru futbolu na gol. Jak bramka była trafiona to wszyscy czekali, kiedy na wysokiej wieży pokaże się okienko, gdzie ktoś z obsługi ręcznie  przestawiał nową cyferkę. Teraz my mamy cuda cyfrowej technologii i ogromny displej z informacją i reklamą, bramki elektroniczne przy wejściu na stadion, gdzie  sprawdzają czy niema się niebezpiecznych przedmiotów lub napojów alkoholowych. Tylko jedno nie zmieniło się to  wielkie emocje od chwili, kiedy piłka trafia w bramkę wtedy wszyscy szaleją z radości tak samo jak 60 lat temu. Po tej ekskursji w historię mam ochotę przedstawić Państwu kilka wybitnych osobowości futbolu XXI stulecia. Jeden z nich to nasz wielki, utalentowany i bogaty rodak Robert Lewandowski, który dodaje nam adrenaliny do teatru futbol prawie od początku nowego stulecia. Urodził się 21 sierpnia 1988 roku w Warszawie. W tym okresie Polska i Warszawa wyglądała  jak bomba bo wszyscy strajkowali, sklepy były puste a na pólkach sklepów był tylko ocet. Ja wtedy mieszkałem na Żoliborzu w ukochanej Warszawie i byłem świadkiem wszystkich wydarzeń tego okresu. Nie wszystko było tak złe, bo na Żoliborzu był bazar, gdzie było dużo ukraińskich i rosyjskich obywateli, u których można było kupić wszystko czego brakowało w naszych sklepach. Mały Robert, który był zakochany w futbolu codziennie bawił się na boiskach ale nie zawsze dostawał oklaski od kibiców. Boiska tych czasów były  niezadbane z dziurami, a często i z błotem. I tak kiedy dorośli  wojowali o wolność i chleb, to mały i chudy Robert grał i marzył o karierze piłkarza. Jego starania i fanatyczna miłość do futbolu zostały docenione i uszanowane przez rodziców, którzy posłali go do klubu  Varsovii i to był wielki początek dla małego geniusza, który nieraz musiał udowodnić, że ma talent i zasługuje na uwagę. Po dalszych szkoleniach w Delcie Warszawa oraz rezerwach Legii, gdzie nie bardzo ocenili jego twardy charakter i marzenie grania w wielki futbol w 2006 roku trafił do klubu Znicz  Pruszków, gdzie został doceniony jego talent  jako napastnika,który ma węch i intuicję, gdzie znajduje się piłka i jak uderzyć aby  trafić w bramkę. Kreatywny i uparty Robert Lewandowski został najlepszym strzelcem drugiej ligi w Polsce. To był wielki dzień dla Roberta bo o nim od razu zaczęli  mówić wszyscy kibice, pisać w gazetach i pokazywać w telewizji. Klub Lech Poznań, który na te czasy był bardzo zamożnym w 2008 roku zaproponował Robertowi miejsce w drużynie. Utalentowany Robert zrobił wszystko, żeby udowodnić, że jest strzelcem wysokiego poziomu. Staraniami super strzelca R.Lewandowskiego Lech Poznań zdobył mistrzostwo, puchar i superpuchar Polski oraz honorowy tytuł najlepszego strzelca Ekstraklasy. Sława o tym, że w Polsce pojawił się strzelec światowej klasy szybko rozniosła się po całym świecie piłkarskim. Super oferty na transfer dotarły od różnych znanych potęg futbolowych. Bardzo atrakcyjną ofertę zaproponował niemiecki klub  Borussia Dortmund, który na te czasy był bardzo prestiżowym. W tym klubie Robert Lewandowski dwukrotnie zdobył mistrzostwo Niemiec oraz jednokrotnie puchar i superpuchar oraz dotarli do finału Ligi Mistrzów. W sezonie 2013/2014 został najlepszym strzelcem Bundesligi, zdobywając 20 bramek. W tym okresie super klub Bayern Monachium bardzo potrzebował napastnika wysokiej klasy. Menedżery  Bayern Monachium szukali super napastnika, który  ma wielką intuicję i kreatywność być w miejscu, gdzie ma padać piłka i strzelić do bramki. Po badaniach rynku transferów i analizie kandydatów było wybrano 2-ch piłkarzy R. Lewandowskiego i Ronaldo. Menadżerowie zdecydowali, że Bayernowi więcej pasuje R.Lewandowski i po kreatywności w strefie karnego i po cenie. I tak w 2014 roku  on został napastnikiem klubu o którym marzy dużo wybitnych piłkarzy. Nasz polski gwiazdor został piłkarzem klubu, który miał nie tylko wielkie gwiazdy, a i jednego z bardzo znanych i wybitnych  na świecie trenera Pepa Guardiola. Nasz wielki mistrz Robert Lewandowski od pierwszego występu w Bayern Monachium został nie tylko najlepszym strzelcem, ale i ulubieńcem publiczności w Niemczech. W każdym z pięciu pierwszych sezonów zdobył mistrzostwo Niemiec, a także osiągnął fantastyczny wynik 150 goli w Bundeslidze- szybciej niż jakikolwiek inny zagraniczny piłkarz. Bardzo dobrze pamiętam dzień 22 września 2015 roku, podczas ligowego meczu  Bayern Monachium  z VFL Wolfsburg, kiedy nasz rodak  R.Lewandowski strzelił 5 goli w ciągu 9 minut. Jestem przekonany, że taki rekord jest wynikiem geniusza piłkarskiego.W 2016 roku został wybrany Sportowcem Roku 2015. A Dziennik The Guardian umieścił go również w gronie 5 najlepszych piłkarzy na Świecie. Mając na swoim historycznym koncie 17 klubowych trofeów jest najbardziej utytułowanym polskim piłkarzem w historii Polski. Ukochana publiczność z polski i świata siedmiokrotnie nagradzała Roberta Lewandowskiego zwycięzcą plebiscytu  Piłki Nożnej w kategorii "Piłka Roku" w latach 2011-2017 pod tym względem  jest samodzielnym rekordzistą. Mam wielki żal do sympatyków sportu, którzy nie wybrali sportowcem 2019 roku  Roberta Lewandowskiego, który jest naszą wizytówką i reklamą naszego kraju w Świecie, a wybrano sportowca, który niema takiej klasy i sławy. A więc zbliżamy się do finału  naszego blogu o wielkich gwiazdach futbolu. Na czerwony dywan boisk wchodzi  2 wybitnych piłkarzy, którzy przez ostanie 10 lat dodawali nam adrenaliny i miłości do teatru, który ma magiczną nazwę futbol. Jestem przekonany,że wszyscy dobrze wiedzą o kim jest mowa. Wiadomo, że to wielki artysta i prawdziwy model Cristiano Ronaldo, a drugim jest Lionel Messi, który zachwyca nas swoim nieziemskim dryblingiem i ilością trafianych bramek. I jeden i drugi to wielkie osobowości z darem i talentem od Boga. Cristiano Ronaldo urodził się 5 lutego 1985 roku, a Lionel Messi 24 czerwca 1987 roku. Ich droga do sukcesu jest bardzo zbliżona to wielka miłość do futbolu i dużo cierpliwości na treningach. Genialny chłopak L.Messi otrzymał sztafetę od samego Diego Armando Maradony, który królował na boiskach planety w 70-latach i uważano go za jednego z najlepszych graczy w historii tego sportu oraz został wybrany najlepszym zawodnikiem XX wieku, uzyskując 53% głosów w sondzie na oficjalnej stronie FIFA. Drodzy czytelnicy powiem Wam, że bardzo dobrze pamiętam wszystkie gwiazdy XX  stulecia.Z mojego punktu widzenia  po technicznych zdolnościach i po skuteczności oraz kulturze na rangę geniusza futbolu XX stulecia więcej zasługuje  Brazylijczyk Pele.Jednak Diego Maradona choć i był ciekawym zawodnikiem, a czasami wulgarnym to dodał nam dużo radości i emocji oraz zasługuje na wielkie uznanie bo zdobywał wielkie trofea zarówno z reprezentacją Argentyny, jak również w światowych klubach, w których grał dużo lat. Po takich wielkich reweransach dla Diego Maradony wracamy do obecnego geniusza Argentyny Leonela Messiego, który już  minimum 10 lat czaruje nas swoim dryblingiem i występami w Hiszpańskim klubie F.C.Barcelona, gdzie jest napastnikiem i niezmiennym kapitanem. Jest najskuteczniejszym zawodnikiem w historii F.C. Barcelony i reprezentacji Argentyny.Już w wieku 21 lat L.Messi otrzymał nominacje do nagrody Złotej Piłki i tytułu Piłkarza Roku FIFA. W 2009 roku otrzymał  obydwa te wyróżnienia, a w kolejnych trzech latach sięgał po nowo powstałą Złotą Piłkę FIFA oraz ponownie  w latach 2015 i 2019  stał się samodzielnym rekordzistą. Lionel Messi to piąty piłkarz w historii, po Lohanie Cruiffie, Micgelu Platinim, Marko van Bastenie i Cristiano Ronaldo, który zdobył trzy Złote Piłki, oraz jedyny, który uczynił to cztery razy z rzędu. L.Messi zdobył dziesięć mistrzostw Hiszpanii i cztery razy wygrał Ligę Mistrzów. W 2012 roku zdobył pięć goli w wygranym 7-1 meczu Ligi Mistrzów z Bayernem i został pierwszym piłkarzem, który to uczynił. W następnym spotkaniu z Milanem strzelił dwe bramki i z 14 trafieniami na koncie wyrównał rekord rozgrywek należący  do Jose Altafiniego. W roku    2012  L.Messi strzelił   91 goli i pobił rekord, który należał wcześniej do  Gerda Mullera, który zdobył w 1972 roku 85 bramek.W 2016 roku  po finałowym  meczu Copa Americ z Chile,  ogłosił zakończenie występów w Narodowej Kadrze Argentyny. Jednak publiczność i władze Argentyny wymagały od niego, żeby on  poprowadził reprezentację na mundialu 2018 w Rosji. Po dwóch miesiącach wielki mistrz wystąpił w telewizji i ogłosił, że wraca do reprezentacji narodowej i kochanej publiczności z Argentyny i całego świata. XI Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w Rosji  w dniach od 14 czerwca do 15 lipca 2018 roku.Był to pierwszy turniej, który odbył się  w Europie Wschodniej, a także pierwszy, którego państwo - gospodarz leży na dwóch kontynentach (w Europie i Azji). To również pierwszy mundial, na którym zastosowano cyfrowo-wideo technologię dla weryfikacji decyzji sędziego. W turnieju wzięły udział reprezentacje 32 krajów, a wśród nich i Argentyna z naszym bohaterem  niezmiennym kapitanem Lionełem Messi. Jednak Argentyna i nasz wielki maestro L.Messi nie mieli szczęścia oraz wielkiego natchnienia  i po nie bardzo udanych trzech meczach grupowej fazy drużyna Messiego awansowała do 1/8 finału. Dużo z fanów Argentyny i L.Messiego bylo zaniepokojonych wynikami pierwszych trzech meczów fazy grupowej. Wszyscy z wielką obawą czekali na mecz 1/8 finału, gdzie Argentyna miała zagrać z  potęgą europejskiego futbolu Francją. Wszystkie rankingi zakładów bukmacherskich stawiały na zwycięstwo  francuzów. Jednak kibice i fani Argentyny wierzyli w swojego wybitnego idola. Bukmacherzy mieli rację bo marzenia  kibiców Argentyny nie spełniły  się  i Argentyna przegrała mecz 3-4, a L.Messi nie zaliczył ani jednej  bramki. I tak Argentyna musiała bez medalu i  oklasków wyjechać do swojego kraju. Jednak to nie oznacza,że L.Messi nie jest naszą ikoną i wielkim Maestro piłki nożnej i teatru pod nazwą futbol. Jestem przekonany,że pomnik artystyczny temu geniuszowi jest gwarantowany.Wielkie Brawa dla Profesora Messiego. A teraz moi drodzy czytelnicy przechodzimy od Ukochanego Messiego do lubianego i szanowanego w całym świecie na naszej Planecie Ziemi Cristiano Ronaldo, który jest nie tylko wielkim aktorem teatru i sztuki pod nazwą futbol, ale i super modelem tylko nie na wybiegach znanych projektantów mody, a na renomowanych boiskach świata. Jestem znawcą mody,sztuki i futbolu dlatego tak ja widzę tego wielkiego człowieka, modela,artystę i piłkarza. Pełne nazwisko tego wybitnego piłkarza jest Cristiano dos Santos Aveiro urodził się 5 lutego 1985 w miejscowości Funchal- Portugalii. Już wczesnym  wieku, kiedy grał na zwykłych boiskach z rówieśnikami miał wielkie uznanie i szacunek ze strony towarzyszy w szkole oraz sąsiadów. W wieku 8 lat na tyle dobrze grał w piłkę  nożną, że został zauważony przez starszych piłkarzy, którzy  grali w klubie F.C Andorinha, gdzie na tyle dobrze się prezentował i strzelał bramki,że sława o jego talencie  doszła do  trenera bardzo znanego klubu w Portugalii Nacionału, a w 1997 jako znany i drogi piłkarz podpisał kontrakt  z bardzo prestiżowym  klubem Sporting, który otwierał przed Ronaldo wszystkie drzwi znanych klubów Europy i Świata. W 2003 roku już był na tyle znany, że mógł swobodnie wybierać z jakim klubem Europy podpisze kontrakt. I tak w wieku 18 lat młody utalentowany, kreatywny i znany Cristiano Ronaldo został napastnikiem jednego z grandów Europejskiego futbolu Manchesteru United. I to Manchesterowi bardzo się opłaciło bo młody gwiazdor z Portugalii tak dobrze trafiał do  bramki,że Manchester United bez wielkich trudów wygrał Puchar Anglii, a w kolejnych latach za pomocą bramek wielkiego mistrza Ronaldo Manchester United  zdobył trzy z rzędu tytuły mistrzowskie, oraz dwa Puchary Ligi, Tarczy Wspólnoty, wygraniu Ligi Mistrzów, a także klubowego mistrzostwa  świata. W wieku 23 lat, w 2008 roku, po raz pierwszy w karierze  został nagrodzony Złotą Piłką, Tytuł  Piłkarza Roku FIFA oraz Europejski Złoty But. W tym  czasie według ocen   bukmacherów Cristiano Ronaldo został najdroższym piłkarzem w historii świata.W 2009 roku Real Madryt, który był bardzo bogatym klubem i pretendował na klub gwiazd zaproponował Manchesterowi 94 mln. euro. Podczas prezentacji najdroższego piłkarza świata  Cristiano Ronaldo na historycznym stadionie Estadio Santiago Bernadeu jego witało ponad 80 tys. kibiców z całego świata. I to był wielki triumf jak Cristiano Ronaldo tak i Realu Madrid bo z pomocą Cristiano Ronaldo, Zinadina Zidana, Raól, Iker Kasillas,Pepe,Sergio Ramos, Machamadou Diara, Kaka,Lassana Diarra, Karim Benzema, Marcella i nasz wielki rodak bramkarz Jerzy Dudek, Guti, Markos Alonso i inni zdobył 15 trofeów; 2 mistrzostwa Hiszpanii, dwa Puchary Króla, dwa superpuchary Hiszpanii, cztery puchary Ligi Mistrzów, dwa superpuchary UEFA, a także trzy klubowe Mistrzostwa Świata. Grając w królewskim klubie Real Madrid Cristiano Ronaldo zdobył 450 bramek i został najlepszym strzelcem w historii Realu Madryt. Jest rekordzistą pod względem hat-tricki bo ma ich na koncie 34.Jest jednym piłkarzem na świecie, który zdobywał nie mniej niż 30 bramek w sześciu sezonach La Liga z rzędu.Grając w Realu Madryt zdobył cztery Złote Piłki- nagrody dla najlepszego piłkarza na świecie, oraz trzykrotnie dostawał nagrodę Europejskiego Złotego Buta jako najlepszy strzelec pośród wszystkich najwyższych europejskich lig zrzeszonych w UEFA.W 2018 roku wygrywając z Realem trzeci z rzędu puchar Ligi Mistrzów, stał się pierwszym piłkarzem w historii, który zdobył to trofeum 5 razy. Z dorobkiem 127 goli jest on najlepszym strzelcem w historii rozgrywek Ligi Mistrzów UEFA. Jednak od drugiej połowy 2017 roku i na początku 2018 roku miał problemy z sądowymi sprawami bo został oskarżony o wielkie amury z kobietami i to miało wpływ na jego moralne i zawodowe sprawy w Realu. W związku z tym Cristiano Ronaldo zdecydował zmienić klimat i zacząć z nowym klubem. I tak latem 2018 roku wielki mistrz futbolu i ulubieniec kobiet, które miały pomysły jak z bogatego Mena Ronaldo wyciągnąć dużo mln. euro przeniósł się do Włoskiego renomowanego klubu piłkarskiego Juventusu za astronomiczną sumę 100 mln.euro. W nowym klubie nasz ukochany gwiazdor ma wielkie powodzenie trafia dużo bramek i jest bardzo lubiany i oklaskiwany gorącymi brawami przez  kibiców i fanów. Na zakończenie tej bajecznej opowieści o teatrze  futbolu chcę dodać, że wszyscy nasi bohaterowie nie mieli wielkiego szczęścia na ostatnim mundialu 2018 roku W Rosji., bo  reprezentacje narodowe naszych lubianych mistrzów przegrały swoje mecze w 1/8 finału i wyjechali do domu bo w futbolu wygrywa ten, kto zdobywa więcej goli. Drodzy czytelnicy niezależnie od tego jak grają nasi idole my ich i tak kochamy i bardzo podziwiamy, bo przez wiele lat oni sprawiają nam wiele radości i  przyjemności w oglądaniu teatru piłkarskiego. Chcę jeszcze dodać, że za plecami naszych wielkich mistrzów rośnie nowe utalentowane pokolenie młodych piłkarzy takich jak Antuan Grizman, Mohamed Salah, Krzysztof Piątek, Luka Modrić i inni, którzy dają  mam nadzieje, że w przyszłości również będą kreatywnymi i wniosą coś nowego na piłkarskie areny Świata. Witam Państwa serdecznie i zapraszam do czytania innych moich blogów. Czekam na Wasze opinie. Z radością skorzystam z Państwa uwag. Dziękuje.










                                                                             

Garrincha i Pele Geniuszy futbolu wszystkich czasów