OKRUTNY DYKTATOR MAO KTÓRY ZOSTAŁ IKONĄ MOCARSTWA CHIN

                                                                           

                          OKRUTNY DYKTATOR MAO KTÓRY ZOSTAŁ IKONĄ
                                                       MOCARSTWA CHIN


Zawsze, kiedy w 50-ch latach podawali informacje o Mao (Mao Tse-Tung 1893-1976)  miałem bardzo dziwne przeczucie o wielkim zakłamaniu i bajkowych opowiadaniach. Pamiętam jak wszyscy byli  zdziwieni, że w Chinach ludzie ubierają się jednakowo jak żołnierze, a na paradach godzinami skandują Mao Mao oraz, że po paradach na Głównym Placu Pekin było idealnie czysto. Kiedy w pracy chcieli zrobić komplement to mówili pracowity jak chińczyk. A w Moskwie na paradach radzieckich zawsze przymusowo ludzie wychodzili z plakatami W.Lenina,J.Stalina i Mao.Wszystkie jego działania były bardzo kontrowersyjne. Kiedy on miał władze to rządził jak bezduszny dyktator i wszystkim w świecie wydawało się, że  kopiuje dokładnie działania W.Lenina i J.Stalina. Jednak historia pokazała, że jego pomysły polityczne i ekonomiczne miały i pozytywne strony. Po jego śmierci od 1976 roku Chiny zrobiły ogromny skok ekonomiczny do przodu. Na podstawie jego idei "Wielkiego Skoku" Chińska ekonomia przez ostatnie 50 lat uzyskała wielkie postępy. Wydajność pracy wzrosła 10-krotnie. Z zacofanego i biednego kraju Chiny wyszły na drugie miejsce po USA i mają wszelkie szanse zostać pierwszą potęgą gospodarczą świata.  Jednak czas na konkretną informację o tej bardzo ciekawej i kreatywnej osobowości. Mały Mao urodził się w bardzo bogatej rodzinie wieśniaków w prowincji Hunan. Po zakończeniu  prowincjalnej ( matury) szkoły pracował jako fizyczny pracownik w pralni. Z natury był bardzo ambitny i kreatywny z tego więc powodu jak tylko nazbierał potrzebną ilość pieniędzy wstąpił na studia pedagogiczne Uniwersytetu w Chang-sha. Dyplom otwierał przed Mao wielkie możliwości i  ambitny Mao to wykorzystał. Bo zdecydował, że może osiągnąć wielkie  postępy jak wyjedzie do stolicy Chin Pekinu. Pekin na te czasy był wielką polityczną i ekonomiczną aglomeracją. W Pekinie z pomocą znajomych podjął prace w bibliotece na uniwersytecie. Od tego momentu jego życie wypełniło się  nie tylko pracą, a  i przystąpieniem do politycznych i rewolucyjnych działań.  Brał udział w kilku marksistowskich tajnych organizacjach, gdzie poznał dużo ludzi, którzy brali udział w rewolucji Rosji. W tych organizacjach  poznał idee W.Lenina o rewolucji światowej i komunizmie. Na podstawie tej informacji Mao wspólnie z innymi działaczami w 1921 roku założył Komunistyczną Partie Chin (KPCH). Był na tyle ambitnym, wybitnym i kreatywnym, że od początku został uznany nie tylko jako lider tej partii, a i organizatorem Chińskiej  Armii Czerwonej, która miała za zadanie odebranie władzy z rąk nacjonalistycznej partii Kuomintangu, którą kierował  Czang Kaj-szek.Gdy w 1927 Czang Kaj-szek dowiedział się, że  komuniści mają zamiar siłą odebrać władze wydał nakaz aresztu wszystkich komunistów i ich rozstrzelaniu bez sądu. I tak zacięła się wielka wojna domowa w latach 1927-37. Na początku tej wojny Armia Czerwona Chin była w bardzo ciężkiej sytuacji i w związku z tym  Mao zdecydował się odejść z wojskiem na Zachód w stronę prowincji Chunan, gdzie komuniści mieli wielkie poparcie. W 1928 roku Mao został  dowódcą Czerwonej Armii i faktycznie miał pełną władzę polityczną,partyjną i wojenną. Kreatywny Mao miał  świadomość, że Czerwona Armia jest dużo słabsza jak wojsko Czang Kaj-szeka i z tego powodu zdecydował na odejście dalej na północ i przeszedł z wojskiem 12 tys.km. Taka długa wędrówka była potrzebna z powodu tego aby po drodze mieć możliwość uzupełnić straty w ilości ludzi, a z drugiej strony osłabić wojsko Czang Kaj-szego. Taka strategia opłaciła się bo komunistyczna idea była na tyle popularna, że w ciągu 10 lat wojsko Mao nie tylko nie ucierpiało ale zwiększyło się kilkakrotnie. W 1939 roku Czerwona Armia Mao rozgromiła wojsko Czang Kaj-szego na tyle mocno, że on musiał zostawić swoje wojsko i uciec na wyspę Tajwan, a Mao wszedł do Pekinu jako wielki bohater i bezwzględny przywódca, a 1 października 1949 roku na placu Tiananmen ogłosił Chińską Republikę  Ludową i do 1954 roku  pełnił funkcje  przewodniczącego Centralnej Rady Rządowej. Od 1954 roku  do 1959 roku  był przewodniczącym CHRL.Od tego momentu kreatywny Mao, który miał wielki autorytet i pełną  władzę wiedział, że ma możliwość zrealizować swoje pomysły komunistyczne w realnym życiu podobnie jak to zrobił J.Stalin. Jednak Kreatywny i wykształcony Mao zdecydował, że nie wszystko w stalinowskich programach jest efektowne w realnym życiu. Na przykład J.Stalin siłowymi metodami odebrał własność od ludzi i przekazał w ręce państwa oraz zlikwidował klasę kapitalistów, Mao nie chciał się z tym spieszyć i to było bardzo mądrze bo prywatny kapitał nie uciekł za granicę, a pracował na korzyść chińskiego narodu. Dodatkowo władza nie miała wielkich problemów z produkcją żywności i potrzebnych narodowi towarów przemysłowych. Ciekawe jest,że Mao miał bardzo dobre stosunki z J.Stalinem i był bardzo mocnym politycznym i ekonomicznym sojusznikiem, a po jego śmierci miedzy Nikitą Chruszczowem i Mao stosunki definitywnie pogorszyły się. Jednak kreatywny polityk Mao zdążył otrzymać od Chruszczowa sekrety i technologie produkcji jądrowej broni. I tak Chiny zostały potęgą militarną, ale Mao wiedział, że to za mało, że musi dodatkowo nastąpić progres w ekonomii. Z tego powodu dał zadanie naukowcom w dziedzinie ekonomii przedstawić plan rozwoju ekonomii w ramach państwowej i prywatnej małej własności. Zbadawszy  wszystkie idee szybkiego rozwoju ekonomii Mao w 1958 roku zdecydował i rozpoczął nową ekonomiczną politykę,która weszła w życie pod nazwą "Wielki Ekonomiczny Skok", który według idei Mao polegał na zwiększeniu wydajności pracy w dziedzinach produkcji przemysłowej i rolnej oraz tworzeniu komun ludowych. Nowa ekonomiczna polityka była na wzór tego jak to odbywało się w  Związku Radzieckim w 1920-30 lata. Mao chciał żeby Chiny szybko zostały ekonomiczną potęgą świata, wzbogacić swój naród i udowodnić całemu światu, że socjalistyczny ustrój jest lepszy niż kapitalistyczny. W odróżnieniu od programu NEP Lenina, który był zaplanowany na kilka lat "Wielki Skok" Mao miał być na długie lata jako podstawa rozwoju socjalistycznego gospodarstwa. Z mojego punktu widzenia pomysł rozwoju ekonomii na podstawie średniej klasy miał swoje dobre i złe strony.Dobrą stroną jest to co zdziałają  rynkowe motywacje ludzi biznesu, a złą stroną było to,że w warunkach monopolu państwa na własność i brak finansowego wsparcia ze strony państwa ludzie mieli bardzo ograniczone możliwości  produkcji towaru wysokiej jakości. Z tego powodu produkcja nie miała zbytu rynkowego i ogromna masa ludzi zbankrutowała. A na rynku  zaczął się wielki kryzys i chaos. Ale autorytet Mao nie ucierpiał, a odwrotnie wzrósł bo propaganda rządowa reklamowała to jako wielki sukces w polityce ekonomicznej Mao. Mao na tym nie skończył i zdecydował,że nadszedł czas na zmiany w kulturalnej dziedzinie .W ramach tego absurdu Mao przeprowadził także w 1966 roku rewolucję kulturalną, w której zamierzał w pełni zmilitaryzować życie Chińczyków, zniszczyć dawną historyczną kulturę Chińską i wprowadzić kulturę komunistycznego raju, opartego na założeniach zawartych w tzw."Czerwonej Książeczce". Na podstawie tej idei nowy ustrój komunistyczny potrzebował nowych ludzi, który nie byli popsuci  kapitalistycznymi wartościami.  Jednocześnie rozpoczął represje i zabijanie wszystkich przeciwników swoich działań, w efekcie tego zginęło setki tyś. niewinnych ludzi. Taki był skutek " Kulturalnej Rewolucji". Mao miał za zadanie wychować nowego człowieka, który odpowiada komunistycznemu ideałowi. Z tego powodu wszyscy ludzie kultury, urzędów, sztuki i administracyjnych instytucji byli przymusowo zmuszeni ciężko pracować fizycznie w zakładach i komunach.W tym okresie wszyscy Chińczycy mieli obowiązek codziennie czytać cytaty z jego  Czerwonej Książki. Po tym Jak Mao zaczął ten morderczy eksperyment nad milionami ludzi ten trend stał się popularny i wygodny dla wszystkich dyktatorskich reżymów Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Komunistyczne reżymy spowodowały wojny i miliony ludzkich ofiar. Tak Pol Pot (Saloth Sar), który był dyktatorem Kambodży od kwietnia 1975 roku do stycznia 1979 roku na podstawie idei Mao o komunistycznym raju  i wychowaniu nowego komunistycznego narodu wymordował głodem i represjami miliony niewinnych ludzi, a bogaty w surowce naturalne kraj został zrujnowany i rozkradziony. Moda na dyktatorów, którzy obiecują komunistyczny raj jest wystarczająco modna i popularna i w XXI wieku. Tak w Północnej Korei dyktator Kim Dzong Un i w naszych czasach prowadzi komunistyczne metody rządzenia. Reżym tego okrutnego dyktatora prowadzi program militarnego wychowania obywateli. Ludzie pracują za mizerną opłatę i  nie mają dostępu do prawdziwej  informacji jak żyją ludzie w innych demokratycznych państwach. Korea Północna i reżym Kim Dzong  Una to strach, terror i wielki głód. Gdy rządy sprawował Kim Dzong II, z głodu zmarło ok. 2 mln.osób, a teraz przy Kim Dzong Unem znowu mieszkańcy tego kraju cierpią z tego samego powodu. Tymczasem młody i bardzo gruby dyktator  Kim Dzong Un wydaje mln. dolarów rocznie na swoje luksusowe życie i pyszne odżywianie. A swoją dyktatorską władzę  utrzymuje z pomocą bardzo brutalnych metod wojskowych i policyjnych, a broń atomowa i jądrową wykorzystują dla wojennych działań i zastraszenia.Taka sama komunistyczna  polityka jest popularna nie tylko w Chinach, Korei Północnej,Kubie ale nawet w Rosji, gdzie totalitarny reżym dyktatora  W.Putina prowadzi agresywną politykę wojen i  okradania swojego biednego narodu, który żyje w ubóstwie. Wielki dyktator i ojciec narodów Mao po tym jak odszedł od władzy żył w bardzo luksusowych warunkach i w sławie, a  zmarł  9 września 1976 roku. Niezależnie od tego, że z powodu jego polityki zmarło setki tys. ludzi po jego śmierci on został ikoną tego agresywnego mocarstwa. Jego portrety są na wszystkich paradach i sprzedają się we wszystkich sklepach Chin, a znaczki z profilem dyktatora mają wszyscy obywatele Chin oraz chętnie kupują turyści. Z mojego punktu widzenia Mao powinien być w historii osądzony jako zbrodniarz, którzy spowodował śmierć z głodu i tortur ogromnej ilości ludzi. Jednak wielki dyktator w swoich działaniach miał i kilka pozytywnych momentów. Po pierwsze "Wielki Skok", który był  wprowadzony przez Mao dla rozwoju gospodarczego kraju  przyczynił się do tego, że w Chinach pojawiła się średnia klasa zamożnych i kreatywnych ludzi. Co poskutkowało w przyszłości ogromnym rozwojem ekonomicznym kraju. Obecnie Chiny są drugą ekonomiczną potęgą Świata  po USA. Z drugiej strony  kulturowa  rewolucja miała i pozytywne strony bo spowodowała jedność różnych narodowości jako jeden naród Chiny. Podobnie jest w Rosji gdzie Morderca J.Stalin jest lubiany i szanowany. A obywatele starszego pokolenia Rosji mówią, że dla nich on jest największym bohaterem bo wygrał II Wojnę Światową. Z mojego punktu widzenia jako naukowca J.Stalin był jednym z największych zbrodniarzem bo zamordował kilka mln. niewinnych ludzi, którzy zmarli na Syberii  w gułagach lub z głodu. ONZ musi uznać A.Hitlera,J.Stalina i innych im podobnych jako międzynarodowych zbrodniarzy. Powinien być zakaz reklamowania i sprzedawania ich utworów oraz obrazów ich profilu. Takie działania ze strony ONZ posłużą dobrym przykładem dla innych zbrodniarzy, który mordują ludzi.
   

Pozdrawiam Państwa serdecznie i zapraszam do czytania tego i innych moich blogów.Czekam na Wasze opinie.Dziękuje.